Door: Lieve de Groot & Sophie de Groot

LELYSTAD- Na een aantal jaren van haar pensioen te hebben genoten, besloot Wil Muskee (78) zich 11 jaar geleden op te geven als vrijwilliger bij Patiëntsupport in Lelystad. Inmiddels doet ze het nog steeds met plezier en kan ze zeggen dat het haar ogen heeft geopend. 

“Ik zat al een tijdje te overwegen om weer iets te gaan doen. Toen ik de oproep van Stichting Welzijn zag in de Flevopost wist ik: dit is iets voor mij,” vertelt Wil. “Ik wilde een keer iets voor een ander kunnen betekenen. Wel zocht ik iets vrijblijvends, ik wilde op vakantie kunnen wanneer ik dat wilde. Bij Patiëntsupport kan dat gelukkig.”

Als vrijwilliger bij Patiëntsupport gaat Wil mee met mensen naar het ziekenhuis of doktersafspraken. Op die manier biedt ze steun en zorgt ze ervoor dat alle informatie wordt overgedragen aan de zorg. “Het is best een verantwoordelijkheid, maar zo ervaar ik dat niet,” vertelt Wil. “Het is vooral een hele leuke uitdaging”. 

De eerste keer dat Wil naar een patiënt toe ging vond ze niet spannend. “Ik was niet zenuwachtig, ik dacht: ik zie het wel”. Zo staat ze daar nu nog steeds in. “Bij elke ontmoeting laat ik het gewoon op mij afkomen. De ene keer heb ik een heel goede klik met de patiënt, en de andere keer wat minder. Zo ben ik een lange tijd met een meneer mee naar het ziekenhuis geweest die bestraald moest worden. Van de dertig keer ben ik 18 keer meegegaan. Dat schept een band. Ik heb het echt met plezier gedaan.”

 Met een onbekende mee de spreekkamer in klinkt misschien gek, maar volgens Wil vinden de patiënten het alleen maar fijn. Ook de artsen zijn blij met de vrijwilligers van Patiëntsupport. “Ze vinden het geweldig dat je als vrijwilliger een patiënt begeleidt. Je wordt vaak door de arts bedankt”, vertelt Wil. “Je krijgt er dus een hoop dankbaarheid voor terug.” 

De heftige verhalen die ze meekrijgt in de spreekkamer, kan ze thuis goed van zich af zetten. “Zodra ik thuis ben, vertel ik het aan mijn man en dan ben ik het kwijt”, zegt Wil. “Maar ik heb gelukkig nog nooit iets heel heftigs meegemaakt.” Wel realiseert Wil zich door het werk hoe goed ze het zelf nog heeft. “Het heeft mijn ogen geopend. Ik kom mensen van mijn leeftijd tegen waarmee het er een stuk slechter voorstaat. Daardoor realiseer ik mij maar al te goed hoe goed ik het nog heb.”

Wil je als vrijwilliger bij Patiëntsupport aan de slag, dan moet je volgens Wil vooral de rust kunnen bewaren. “Dat heb ik echt moeten leren. Je bent er voor iemand die zelf misschien zenuwachtig of gespannen is voor een afspraak, dus het is belangrijk om zelf rustig te blijven.” Volgens Wil moet je ook openstaan voor de ander. “Zorg dat je interesse in de patiënt toont, dat zorgt voor leuke gesprekjes en gezelligheid”. 

Wil hoopt dat zelf later ook gebruik kan maken van Patiëntsupport. “Verzorgingshuizen zijn er niet meer, dus dit is naar mijn mening een heel goed alternatief”, zegt Wil. Tot die tijd zal ze zelf als vrijwilliger blijven werken. “Ik blijf dit doen zo lang als ik kan. Het is fijn om iets voor een ander te kunnen betekenen.”

Wil jij ook aan de slag als vrijwilliger bij Patiëntsupport, of heb je een andere vraag/opmerking n.a.v dit artikel? Neem dan contact met ons op via zuiderzeezegt@gmail.com.