De laatste onbeschilderde muur en de tijdelijke buitentoiletten laten zien dat de boel nog niet helemaal af is. Toch zit poolcentrum The Wizards vol met mensen. Op een weekendavond als deze moet je wat harder praten om elkaar goed te verstaan. Zo druk als het is, zou je doen denken dat de jongeren in Lelystad zich niet hoeven te vervelen.

Na een drukke week als elektricien loopt Semere zoals altijd richting The Wizards. De straten lijken uitgestorven. Zelfs als hij het centrum van de stad inloopt is er amper iemand te bekennen. Totdat hij bij de Jumbo de hoek om gaat. Daar verderop, op de hoek van een gebouw dat zowel horeca als appartementen bevat, hebben de Lelystadse jongeren zich verzameld. Door het licht van de lantaarnpaal kun je nog net zien dat ze in groepjes vrolijk onder de overkapte ingang van The Wizards staan te roken en  kletsen. Terwijl Semere dichterbij komt kijkt hij nog eens goed. Naast wat bekende gezichten ziet hij de vrienden met wie hij heeft afgesproken nog niet staan. ‘Misschien zijn ze al naar binnen gegaan’, denkt hij. En dus loopt hij tussen de mensen door naar binnen.

Aan een statafel in de buurt van de bar ziet Semere zijn vrienden staan. Hij loopt naar ze toe. “Hebben we nog geen tafel?” “Nee man, we staan op de wachtlijst.” “Het is hier zo groot, maar nog steeds is het zo druk. Hoe kan dat dan?”, zegt een ander. Semere haalt zijn schouders op en loopt naar de bar om een biertje te bestellen. Tegen de tijd dat hij terug is zijn zijn vrienden alweer druk in gesprek.

Jongerenleegloop
Lelystad mag dan wel niet een hele populaire stad zijn. Toch kent deze stad ruim 83.000 inwoners. Hiervan is zo een 10.000 tussen de 15 en 25 jaar oud. Veel jongeren verlaten de stad naarmate ze ouder worden. Aangezien Lelystad wat vervolgopleidingen betreft alleen een mbo heeft gaan de jongeren namelijk in een grotere stad studeren. Die steden hebben voor de jongeren ook meer te bieden en zodoende keert een groot deel van hen alleen nog maar terug om hun familie te bezoeken.

De bierglazen staan halfleeg op tafel als er een medewerker op ze af komt lopen. “Hey Sem! Hoe is ie?” Vrolijk geeft ze hem een high five. “Tijd om even te chillen, je ziet het”, antwoordt hij. “We hebben een tafel voor jullie. Daar in de hoek”. Intussen geeft de medewerker de keuen en ballen aan. “Tnx!”

De stad die voor jongeren amper vermaak kent
Vijf jaar woont Semere inmiddels al in Lelystad. De nu 23-jarige jongen kreeg hier toen als statushouder een jongerenappartement aangeboden. Hij kende hier niets en niemand en wist ook nog niet zo goed wat er in het centrum van Lelystad te beleven was. Nu heeft hij hier zijn vrienden en vermaakt hij zich wel meer dan toen hij hier net kwam wonen. Maar voor vermaak gaat hij altijd naar diezelfde, enige plek die de stad aan avondactiviteiten voor jongeren te bieden heeft. Bij The Wizards, waar de medewerkers inmiddels ook zijn vrienden zijn, tref je ‘s avonds de Lelystadse jongeren.

“Semere! Hoe is het?!” Een kleine jongen met zwarte krullen komt naar de pooltafel toegelopen. “Goed! Hoe is het met jou dan?” “Goed. Ben je hier al lang? Ik ga net weg”, zegt de jongen terwijl hij de vriendengroep langsgaat en iedereen één voor één een box geeft. “Ik ben hier altijd, je weet toch.” De jongens lachen. “Waar moet je anders heen?”, antwoord de jongen. Intussen slaat Semere met de keu tegen de witte bal aan. “Ze zouden ons hier eigenlijk korting moeten geven. Wij worden hier arm man”.

Uitbreiding van de zaak
Het poolcentrum is er al jaren, maar het werd zo populair dat wachtrijen de normaalste zaak van de wereld waren. Dit komt dan ook omdat er naast dit poolcentrum, voor jongeren in de stad maar weinig te beleven is. Nu is het pand in omvang verdubbeld, door het pand ernaast op te kopen en de muur tussen de twee panden door te breken. Een tijd lang stond er een bouwhek in het midden van de zaal. Daarachter werd overdag nog steeds verbouwd. Maar het poolcentrum gaat bijna elke dag pas om 19:00 open. De eigenaar wilde The Wizards dan ook niet tijdelijk sluiten als dat niet nodig was. Inmiddels zijn de hekken verleden tijd en is het gehele pand in gebruik.

Voor de ontelbaarste keer loopt Semere op zijn vrije avond The Wizards binnen. Het is al de derde keer deze week. Zodra hij de deur achter zich dichtslaat komt het geluid van alle kanten op hem af. Verrassend zeg, het poolcentrum zit weer eens bomvol. Tussen de menigte door loopt Semere naar de bar. Zijn vrienden zijn er nog niet, maar hij besloot toch maar alvast naar binnen te gaan om een pooltafel te bemachtigen. “We kunnen je op de wachtlijst zetten”, vertelt een man achter de bar als Semere eindelijk aan de beurt is. Hij kijkt om zich heen. “Hoe lang is die wachtlijst?” “Op dit moment staan er zes groepjes op. Hoe lang het gaat duren voordat jij aan de beurt bent, durf ik niet te zeggen”. “Zet mij maar op die lijst”, antwoord Semere zuchtend. “Mag ik ook alvast een biertje?”