Lief dagboek,  

Vandaag waren we in Paasbos, een bekende wijk in de gemeente Nijkerk. 

9:00: Bepakt en bezakt lopen wij richting het grasveld naast het winkelcentrum in Paasbos. Vandaag gaan we een hele dag hier doorbrengen, de bekende wijk van Nijkerk. Paasbos is erg vaak negatief in het nieuws geweest en na wat gesprekken met de bewoners van Nijkerk is ons ter oren gekomen dat het imago daardoor niet al te best is. Volgens de bewoners van de wijk is alle negativiteit onzin en is Paasbos juist een wijk waar iedereen zou willen wonen. Berucht en beroemd zullen we maar zeggen. Wij nemen graag de proef op de som en kijken hoe het leven eruitziet in deze wijk.  

Na wat passen en meten stonden de tent en de stoeltjes op hun plaats. Klaar om als een echte Paasbosser te gaan leven. Maar eerst koffie. 

10:00: Koffie drinken doen we bij het paashuis. Het buurthuis van Paasbos. Een plek voor jong en oud, maar tijdens de koffie uurtjes is er vaak de oude generatie te vinden. Een handjevol ouderen komen hier wekelijks of vaker over de vloer voor een bakkie koffie of een spelletje. Gezellig is het er wel en zo blijf je nog eens op de hoogte van de laatste updates in Nijkerk.  

Zo vertellen de dames van het Paashuis ons de laatste nieuwtjes over alle inwoners van de wijk. En naast deze gezellig roddeltantes, ontmoeten we ook ‘de blinde vink’. Meneer van Elst noemt zichzelf ‘de blinde vink’, en dat is natuurlijk niet zonder reden. ,,Ik ben zo blind als een vink, de blinde vink van Nijkerk! Maar ik ben niet gek hoor.” Arie bestelt een bakje koffie en tast om zich heen, op zoek naar een stoel. Als hij eenmaal zit begint hij zijn verhaal. Er komt van alles langs, verhalen over zijn jeugd, verhalen over de wijk en nog veel meer. Bijna een uur later vertrekt hij weer richting zijn huis in de wijk. Voor ons gevoel heeft ‘de blinde vink’ enorm veel behoefte aan een gezellig praatje en een plek waar hij zijn verhaal kwijt kan. Als we hierover in gesprek gaan met gastvrouw Nelly blijkt ons vermoeden te kloppen. ,,Dit buurthuis is voornamelijk voor de oudere bewoners een onmisbare plek,” begint ze haar verhaal. ,,De ouderen die hier komen zijn echt opzoek naar gezelligheid, een plek waar ze hun verhaal kwijt kunnen. Het is ontzettend fijn dat deze plek er is in onze kleine wijk.”  

11:35: Voor de lunch gingen we naar de Aldi in het winkelcentrum. Het winkelcentrum is het centrum van Paasbos. Lopend door de wijk viel het ons op dat er veel buurtkastjes te vinden zijn in. Het concept van de buurtkastjes is dat je er wat eten in kan leggen, zodat mensen die het minder hebben dat er weer uit kunnen halen. Om ook iets goeds voor de wijk te doen, kochten we een pot jam voor in het kastje.  

11:45: Terwijl we ons potje jam in het kastje zette, ontmoette we de eigenaar van het kastje. Anita Dokter is de trotste initiatiefnemer van dit concept binnen de wijk Paasbos. ,,Het is eigenlijk wel grappig, net toen ik had besloten om dit idee in mijn wijk op te gaan zetten begon een grote organisatie ook met het plaatsen van kleine buurtkastjes.” Vertelt Dokter lachend. ,,Ik ben blij dat er meerdere kastjes zijn, je merkt toch wel dat er veel meer vraag naar is dan je denkt.”  

!Lees het uitgebreide interview met Anita Dokter op de website! 

12:30: Na ons gesprek met Anita besloten we om verder de wijk te ontdekken. Om een goed beeld van de wijk te krijgen, moesten we toch wat meer zien dan alleen het winkelcentrum. Dus besloten we aan de wandel te gaan. We liepen over smalle en verstopte paadjes, over bruggetjes en langs speeltuinen. Het viel ons op de wijk erg groen is. Overal zien we bomen, struiken en bloemen. Er staan zelfs grote ijzeren bakken waar de bladeren uit de tuinen verzameld kunnen worden zodat de buurtbewoners geen overlast hebben van de vele bomen. Na een paar minuten lopen vonden we opeens een verstopte mini-boerderij, waar de kippen ons tegemoet kwamen rennen. Hier hebben we een poosje tegen de kipjes staan praten om vervolgens onze weg verder te volgen. 

Midden in de wijk troffen we een Moskee en een kerk naast elkaar aan. Iets wat wij allebei nog nooit eerder hadden gezien en daarom besloten we om binnen een kijkje te nemen. Helaas was de moskee gesloten. De kerk daarentegen was levendig, dus besloten we een poging te wagen.  

Bij binnenkomst werden we vriendelijk onthaalt door mevrouw Smitspool. Zij vertelde ons dat er speciaal voor de ouderen een lezing was georganiseerd met een bijbehorende lunch. ,,Deze mensen hebben wat meer behoefte aan contact met elkaar. Een dag zoals deze is voor hen erg belangrijk.”  

Als we de kerk weer uitstappen besluiten we om aan te bellen bij een van de omliggende woningen. Want wat vinden de buurtbewoners van een kerk en een moskee midden in hun woonwijk? Uiteindelijk wordt er opengedaan bij een van de huizen op de Ruysdaellaan. De familie van Rossum zit aan de eettafel en vertelt over de wijk. ,,Af en toe is het hier wel erg druk met auto’s, voornamelijk op zondag. Gelukkig heeft de wijk veel parkeerplaatsen. “ zegt mevrouw van Rossum. ,,Van de moskee heb je eigenlijk helemaal nooit last. In de zomer dan barbecueën ze wel eens met de gemeenschap maar dat is alleen maar gezellig toch?” verteld meneer van Rossum. Een van de kinderen vult aan: ,,Ja en ze hebben elk jaar een markt met heel veel eten!”  

14:05: We staan weer in het winkelcentrum van Paasbos, want Aïsha laat haar pony knippen bij de kapsalon in de wijk. De kapster vertelt dat het regelmatig druk is in de salon. Ze knip voornamelijk dames op leeftijd en jonge kinderen. 

Na deze korte tussenstop bij de kapsalon besluiten we om een kijkje te nemen bij een van de basisscholen in deze wijk. Er zijn er namelijk 2: de Koninglinde en de Maranatha school. We besloten om naar de Koningslinde te gaan omdat we daar kinderen op het plein hoorde spelen. Op het schoolplein was groep 5 aan het buitenspelen. We vroegen aan de kinderen wat zij het liefste doen als ze niet op school zitten. Naast gamen was er nog een heel duidelijk antwoord: spelen in de speeltuin. We besloten ons innerlijk kind vrij te laten en zijn net als vroeg in de speeltuin gaan spelen. En we moeten toegeven, het was eigenlijk weer net zo leuk als vroeger. Paasbos kent veel speeltuinen maar de bassischool leerlingen vertelde ons dat we het beste naar de ‘eendjesbrug speeltuin’ konden gaan. Eendjes waren er op dit moment helaas niet, maar de brug konden we makkelijk vinden. 

15:19: Van ons avontuur in de speeltuin kregen we dorst. Van horen zeggen wisten we dat er een sportcafé zit in de wijk. We zijn in sporthal Strijland belandt. Deze bevindt zich tegenover het winkelcentrum. De deur was open, dus zijn we naar binnen gegaan om een kijkje te nemen. Verenigen en scholen gebruiken deze sporthal om te sporten, dus renden er grote groepen kinderen door de zalen. Boven was het sportcafé te vinden, maar die was helaas gesloten. Een colaatje drinken zat er dus niet in. Dan maar de kinderen aanmoedigen vanaf de tribune.  

18:29: Het is etenstijd! We zijn bij de chinees belandt. De chinees zit aan het winkelcentrum vast en dus maar op een paar stappen afstand van onze tent. Volgens een van de heren uit het buurthuis is dit de beste chinees die er is in heel Nijkerk. Dat moesten wij natuurlijk testen! Daphne was een beetje sceptisch, want de buitenkant laat wat te wensen over. Maar niks in minder waar. Het eten was heerlijk. We hebben ons met veel smaak en plezier volgepropt. Ook het personeel was erg aardig, de serveerster moest lachen toen wij haar vertelde over onze avonturen in de wijk. Toen wij haar vroegen of we nog iets gemist hadden zei zijn het volgende: ,,Ik denk dat jullie de wijk heel goed hebben kunnen ervaren vandaag. Jullie hebben een goed beeld van het leven hier.”  

22:38: Voordat we in onze slaapzak kruipen, lopen we nog een rondje over de skatebaan. Als er ergens overlast zou moet zijn, zou het hier zijn volgens de media. Ook wel de beruchte hangplek van Paasbos. Maar toen wij er waren, was er geen hangjongeren te zien. Het was muisstil en de overlast was dus ver te zoeken. Om eerlijk te zijn was dit ook wel wat wij hadden verwacht. Na heel wat gesprekken met wijkagent Meno en buurtwacht Gert Renes hadden wij het beeld gekregen dat de overlast de afgelopen jaren flink is gedaald. Natuurlijk is daar na een nacht nog geen goede conclusie uit te trekken, maar vanavond is het in ieder geval rustig in de wijk. 

22:46: Inmiddels zijn we in de tent gekropen. Er is een kaarsje aangestoken en we horen het getik van regen op onze tent. Voordat we gaan slapen, besloten we nog even te evalueren over onze dag in Paasbos. Het viel ons op dat Paasbos nog best een aantal voorzieningen heeft. Genoeg in ieder geval om je een dagje te kunnen vermaken. Wel is Paasbos voornamelijk gericht op ouderen of echt jonge kindjes. Voor jongeren is er eigenlijk niks te doen. Iets waaraan gewerkt kan worden. Wat we ook wilden uitzoeken is of we ons als twee jonge meiden veilig zouden voelen in de wijk en dan voornamelijk s’ avonds. Misschien bleven de hangjongeren toevallig vandaag thuis op de bank zitten, maar wij hebben ons in geen één opzicht onveilig gevoeld. Op basis van deze dag willen wij voorzichtig zeggen dat Paasbos een prima wijk is om in te wonen en dat de berichtgeving over de wijk bij het oud vuil kan. Want dat lijkt verleden tijd te zijn.  

Liefs,  

Daphne en Aïsha  

Nieuwsgierig geworden naar de beelden? We hebben het dagboek ook verfilmd!