De minuten tikken snel voorbij. Het stadshuis van Harderwijk is levendig vandaag. Er lopen allerlei mensen heen en weer. Een paar studenten studeren, een moeder brengt het boek van haar zoon terug naar de bibliotheek en een jonge vrouw komt haar paspoort ophalen. De meeste bezoekers hebben geen idee wat er in de zaal verderop gaat gebeuren.

Twee meisjes lopen gespannen achter een zelfverzekerde vrouw aan. Haar houding en blik laten zien dat de vrouw zich hier op haar gemak voelt, hoewel het voor de meiden nog wennen is. Dat is ook niet gek. De meiden zijn namelijk pas sinds november onderdeel van het kindercollege van Harderwijk. Voor kinderburgemeester Diede Schaftenaar en kinderwethouder Dana Ruiter staat vandaag hun eerste officiële overleg gepland. Een spannende gebeurtenis.

“Zijn jullie zenuwachtig?”, wordt er gevraagd zodra ze richting de deur lopen. Twee voorzichtige knikjes en een zachte ‘ja’ vormen het antwoord. “Maar ik heb er ook wel zin in”, voegt Dana toe. Alie van Malestein, begeleider van het kindercollege, glimlacht bemoedigend. “Het is hun allereerste overleg. Dat is altijd even spannend”, vertelt ze me. De meiden zijn net van school opgehaald en hebben nauwelijks tijd gehad om op adem te komen.

Sinds 2019 is het kindercollege onderdeel van de gemeente Harderwijk. Dit bestaat uit een kinderburgemeester en kinderwethouder. Zij staan een jaar lang de burgemeester en wethouders bij met ceremoniële taken, met als doel om kinderen meer te leren over de gemeente en de politiek. Hierdoor hopen ze de gemeente politiek voor kinderen leuk en toegankelijk te maken. Diede en Dana (11 jaar) maken sinds 7 november deel uit van het kindercollege 2024-2025.

Ze lopen van de algemene zaal naar de kantoorruimtes. Net voor de deur hangen grote foto’s van de gemeenteraad aan de muur. Alie wijst trots naar de portretten van Diede en Dana. “We hadden het al wel gezien”, zegt Dana, “maar het blijft gaaf om je eigen foto hier te zien hangen.”

Alie opent de deur naar een lichte, ruim opgezette kantoorruimte. Achter een bureau met meerdere beeldschermen zit een vrouw geconcentreerd te werken. “Dit is de wijkmanager van de wijk waarin jij woont Diede”, vertelt Alie. Janet Adhem stelt zich voor en vertelt over haar werk. “Mensen uit Stadsdennen kunnen bij mij terecht als er iets is wat ze willen delen met de gemeente en andersom.” Een belangrijke taak waar ook Diede en Dana mee te maken krijgen.

Niet veel later voegt ook Jacqueline Wels zich bij de groep. Zij is verantwoordelijk voor het beheer en onderhoud van de speeltoestellen in Harderwijk. Ook trainee Pieter Bruinink komt de ruimte binnen gelopen en sluit zich aan bij het gesprek. Er wordt een hoge tafel tussen de bureaus uitgekozen. Diede en Dana klimmen op de krukken en schuiven aan voor hun eerste belangrijke gesprek. Op dit niveau is iedereen gelijk: jong, oud, ervaren of net nieuw.

De groep buigt zich over de plannen voor de speelplekken in Harderwijk. Alie moedigt de meiden aan om hun eigen ideeën te delen. “Dit is precies waar Diede mee bezig wil. Jij wil er graag voor zorgen dat de speelplekken voor jonge en oudere kinderen komen toch?” De sfeer wordt steeds luchtiger en de meiden voelen zich steeds meer op hun gemak.

Diede wil graag een verschil maken. “Mijn zusje is te vroeg geboren en heeft daardoor extra zorg nodig. Ik zou graag willen dat de speeltuinen ook voor haar gemaakt zijn.” Naast het plan om de speeltuinen toegankelijker te maken voor kinderen met een beperking, wil ze graag dat de speeltuinen in de buurt voor iedereen toegankelijker worden. “In Stadsdennen zijn niet zo heel veel plekken om te zitten. Als ik door mijn moeder naar buiten wordt gestuurd bel ik mijn vrienden, maar dan weten we niet waar we moeten zitten.” Ze zou graag meer ‘chillplekken’ zien voor de oudere kinderen om samen te komen.

Jacqueline vertelt duidelijk aan Diede en Dana wat het plan is. “Het speelruimteplan is al twintig jaar oud. Het is dus hoogtijd voor vernieuwing.” Jacqueline leidt het gesprek en zorgt dat iedereen even een woordje kan doen. Ook deelt ze enthousiast de plannen, ideeën en onderwerpen die er al zijn. “Ik ben voor de vernieuwing op zoek naar contact met de bewoners en kinderen. Ik wil graag weten waar behoefte aan is. En hier heb ik jullie hulp bij nodig.” De meiden stralen bij de vraag om hulp en zijn bereid samen een goed plan op te stellen.

Dana grijpt haar rol als kinderwethouder aan als kans om Harderwijk schoner en veiliger te maken. Ze wil opschoondagen organiseren en veilige oversteekplaatsen creëren, zodat iedereen zich comfortabel voelt in de stad. “Op een oversteekplaats bij mij in de buurt zijn de haaientanden weggehaald en nu weet niemand meer wie er voorrang heeft. Dit maakt het oversteken moeilijk.” Ook naar haar plannen wordt goed geluisterd tijdens het gesprek. “Het is belangrijk dat kinderen niet alleen veilig naar school kunnen fietsen, maar ook naar de sportclub en de speeltuinen”, zegt Jacqueline. Diede is enthousiast om haar plannen uit te werken en heeft haar plan goed voor ogen.

Na afloop van het overleg spat de opluchting van de gezichten af. “We hebben het gevoel dat er echt naar ons wordt geluisterd”, zegt Diede met een glimlach. “Ik wist niet zo goed wat ze allemaal zouden vragen, maar het viel allemaal mee.” De komende tijd gaan ze steeds meer doen met het kindercollege. Diede en Dana hopen dat er aan het eind van hun jaar goede plannen liggen rondom de inclusieve speeltuinen, veiligheid en afval. Er staat ze een druk jaar te wachten. “Nu valt het nog wel mee, maar het jaar moet nog beginnen”, zegt Diede met een trotse blik. Hun enthousiasme is aanstekelijk. Het avontuur is nog maar net begonnen.

FOTO: Alie van Malestein