DALFSEN – Na jaren van voorbereiding, plannen maken, bouwen én dromen is het dan eindelijk zover: de bewoners van Rosengaerde hebben hun intrek genomen in het gloednieuwe verpleeghuis aan De Bronstijd in Ooster-Dalfsen. Het moderne gebouw biedt plaats aan tachtig ouderen met een zwaardere zorgbehoefte en markeert een belangrijke stap voorwaarts in de ouderenzorg binnen de regio. “We hebben dit verpleeghuis echt gebouwd voor onze bewoners. Een plek waar ze zich veilig voelen, kunnen bewegen en vooral: waar ze zich thuis kunnen voelen,” vertelt bestuurder Margot Seip trots.

Van droom naar werkelijkheid

De eerste symbolische paal ging in oktober 2023 de grond in, maar het begin van dit traject ligt al veel verder terug. Op 5 november 2021 ondertekende Stichting Rosengaerde een samenwerkingsovereenkomst met SAOW Vastgoed BV voor de realisatie van een nieuw verpleeghuis. De aanleiding: de groeiende zorgvraag in Dalfsen en de noodzaak om toekomstbestendig te bouwen, legt Margot Seip uit.

“De vergrijzing is voelbaar in Dalfsen en dat betekent dat ook het aantal mensen met dementie en lichamelijke aandoeningen toeneemt,” legt Seip uit. “Het oude verpleeghuis voldeed niet meer. We wilden uitbreiden en vernieuwen, met een locatie die past bij de eisen van deze tijd.”

De zoektocht naar een geschikte plek bleek niet eenvoudig. “In het centrum van Dalfsen was simpelweg geen ruimte,” vertelt Seip. “Maar deze grond in Ooster-Dalfsen kwam beschikbaar – midden in een woonwijk. Voor ons voelde dat meteen goed. Als thuis wonen niet meer mogelijk is, bieden we graag een prettige woonomgeving. We zoeken daarbij altijd naar een zo goed mogelijke aansluiting op de wensen van de cliënt. Met de bouw van dit nieuwe pand kunnen we dat aan meer Dalfsenaren bieden.”

In de vier jaar die volgden werden plannen uitgewerkt, bewoners en hun families betrokken en talloze bijeenkomsten georganiseerd. “Transparantie was voor ons cruciaal,” aldus Seip. “Iedere stap hebben we gedeeld met bewoners, familie, vrijwilligers en medewerkers.”

Een huis dat voelt als thuis

Het resultaat is een verpleeghuis dat voelt als een echte woonomgeving. Verdeeld over acht woongroepen van tien bewoners – zes groepen voor mensen met dementie en twee voor mensen met lichamelijke aandoeningen – wonen de ouderen in kleine, overzichtelijke eenheden.

Bij binnenkomst in het nieuwe gebouw valt direct de rust op. Geluidsisolerende wanden, een prikkelarme inrichting en slimme technologieën ondersteunen het welzijn van de bewoners. “Het oude gebouw was veel rumoeriger,” geeft Seip aan. “Hier is het stil, warm, licht en open. Dat doet veel met mensen. Je merkt het aan hoe ze slapen, aan hun stemming – ze worden er rustig van. Ze hebben er erg veel baat bij.”

Elke woongroep beschikt over een ruime woonkamer met open keuken. “We willen dat mensen zoveel mogelijk een normaal leven leiden,” legt Seip uit. “Net als in een gezin: je hebt je eigen slaapkamer, maar het leven speelt zich af in de woonkamer. Samen koken, eten, spelletjes doen, televisie kijken – het sociale aspect is ontzettend belangrijk.”

De slaapkamers zijn daarom bewust compact gehouden. “Wie rust wil, kan zich terugtrekken. Maar we hopen dat mensen vooral ook het gezelschap van anderen opzoeken en niet vereenzamen op hun eigen kamer. Dat niemand zich opgesloten voelt. Wij hopen zo de bewoners te stimuleren om deel te nemen aan het gemeenschapsleven,” geeft Seip aan.

Alle slaapkamers hebben een eigen badkamer en kunnen volledig worden ingericht met vertrouwde, persoonlijke spullen.

Joanne Kroes, projectleider en manager zorg, benadrukt dat technologie op de achtergrond zorgt voor veiligheid. “Bewoners kunnen vrij rondlopen, maar we houden via slimme technieken in de gaten of ze zich in veilige situaties bevinden zodat we kunnen ingrijpen als iemand in een onveilige situatie dreigt te komen. Zo bieden we vrijheid én geborgenheid. Een bewoner is hier geen patiënt, maar een mens met een eigen leven.”

Warm welkom

De verhuizing verliep boven verwachting soepel. In de Blauwe Bogen werden bewoners opgevangen door medewerkers en vrijwilligers. “Samen hebben we de bewoners goed vermaakt,” vertelt teamregisseur Henny Goos. “Alle tijd voor koffiedrinken, stamppot eten en zorgen voor zo weinig mogelijk gerommel. Dat ging gelukkig heel goed!” De verhuizers van UTS Hersevoort brachten in die tijd alle grote spullen naar de nieuwe kamers.

In de middag arriveerden de bewoners op De Bronstijd. Daar werden zij opgewacht door familieleden, die de kamers al zoveel mogelijk hadden ingericht met persoonlijke spulletjes. Joanne Kroes ving de mensen op bij de entree van het nieuwe verpleeghuis. Bewoners en hun familie sloten de dag af in de huiskamers met soep en broodjes.

Toch gaat zo’n verhuizing niet ongemerkt voorbij. “Natuurlijk is het zo dat er ook wel een paar bewoners zijn die zich wat ontheemd voelen. Die bij zo’n verhuizing denken: waar ben ik nu? Dat heeft gewoon tijd nodig,” geeft Seip aan. “Maar kijk maar naar een verhuizing thuis: je grijpt mis, je moet wennen. Bepaalde dingen zijn net even anders. Ja, wij mensen zijn natuurlijk gewoontedieren. En de eerste tijd kost veel energie.”

Ook voor de medewerkers betekende het een aanpassing. “We hebben ook een heleboel nieuwe mensen aangenomen, woonondersteuners. Die zijn nieuw en werken ook in een nieuwe functie, dus dat is ook wennen. We zijn nog bezig onze draai hier te vinden.”

Ook voor Margot Seip zelf is het even schakelen: “Ik rijd nog drie keer verkeerd omdat ik dan nog naar de Pastoriestraat rijd in plaats van naar deze locatie.”

Er zijn nu nog een aantal kamers vrij voor bewoners van de aanleunappartementen van Rosengaerde en enkele inwoners uit de wijk. Zij verhuizen de komende weken naar De Bronstijd. Dan is het verpleeghuis vol.

Een plek die leeft

De verhuizing is nog maar het begin. Op het binnenterrein wordt momenteel gewerkt aan een beleeftuin, die straks een centrale rol gaat spelen in het dagelijkse leven van bewoners én buurtbewoners en de bewegingsvrijheid van de bewoners maximaliseert.

“We hebben een hele grote tuin aangekocht bij dit huis,” geeft Seip aan. “Die zijn we nu aan het inrichten. Daar gaan we een grote crowdfundingactie voor starten, om het park ook echt van de wijk te maken. Zodat jong en oud uit de wijk hier met onze bewoners activiteiten kan doen of kan recreëren. Dat kunnen dieren zijn, een moestuin, mensen kunnen bloemen plukken, er komt een klein strandje, we maken een theatertje… Alles is erop gericht dat mensen hier wonen en denken: ja, hier voel ik me thuis. Het moet echt gaan leven hier. Zodat het feit dat we niet meer in het dorp zitten, wordt gecompenseerd door veel leven in de brouwerij. Dat is echt een wens die ik momenteel nog heb.”

Samen leven in Dalfsen

Het nieuwe verpleeghuis maakt onderdeel uit van het bredere project Fibula: een woonwijk waarin jong en oud naast elkaar wonen. “Deze visie op betrokkenheid en verbondenheid is kenmerkend voor Dalfsen,” aldus André Schuurman, wethouder van de gemeente Dalfsen. “We zijn dan ook niet voor niets onlangs uitgeroepen tot het ‘gelukkigste dorp van Nederland’.”

Symbolisch werd in samenwerking met KuiperVastgoed een tienjarige fruitboom geplant, die in de toekomst haar vruchten zal afwerpen.

Op de oude locatie aan de Pastoriestraat blijft Rosengaerde actief. Daar zullen zo’n veertig nieuwe seniorenwoningen worden gerealiseerd voor mensen die nog zelfstandig kunnen wonen, maar wel zorg nodig hebben. “Dan heb je eigenlijk op twee plaatsen voor een hele grote groep senioren de mogelijkheid om in één plaats zo lang mogelijk thuis te wonen met begeleiding, en hier in het verpleeghuis zo lang mogelijk echt complexe zorg te ontvangen.” Vertelt Seip.

Voor nu én later

Ook met het oog op de toekomst is het gebouw flexibel ontworpen. “Met een mooi woord heet dat ‘systeemonafhankelijk’,” geeft Seip aan. “Zodat het niet alleen bedoeld is voor mensen met lichamelijke aandoeningen en dementie, maar dat het in de toekomst ook voor andere doelgroepen gebruikt kan worden. Dat is de maatschappelijke opgave vanuit de overheid, waar wij ons ook aan willen houden. Omdat we in Nederland ook spaarzaam moeten zijn met woonruimte, zorgen wij voor een gebouw met alle nieuwe technieken en mogelijkheden, zodat zoveel mogelijk mensen daarvan gebruik kunnen maken.”

Met het nieuwe verpleeghuis aan De Bronstijd zet Rosengaerde een nieuwe standaard in de ouderenzorg: kleinschalig wonen, met ruimte voor menselijkheid, innovatie en vrijheid. “Deze plek is natuurlijk niet alleen een fijne plek om te wonen, maar straks ook een fijne plek om te werken. Ik kijk er enorm naar uit om hier straks met z’n allen het gewone weer bijzonder te maken,” vertelt Kroes.

“Het nieuwe verpleeghuis in Dalfsen biedt veel mogelijkheden als je zorg nodig hebt. Je kunt dichtbij je familie blijven wonen. En niet alleen dat: je kunt ook ondersteund worden door veel mantelzorgers en vrijwilligers die vanuit liefde of vriendschap echt een bijdrage willen leveren. Dat kennen we ook in Dalfsen, want Dalfsen heeft een enorm sterke sociale gemeenschap. En samen maken wij dan het gewone weer bijzonder,” vertelt Seip.