Papiertjes, lege pakjes, blikjes en ander zwerfafval. Het is het onheilspellende straatbeeld van Krakeel. In de december kou prikken Djoah Snippe en zijn vrienden al het afval op dat ze vinden op straat. Djoah en zijn vrienden vinden het maar niets dat al die troep rondslingert in hun wijk. Onder de naam ‘De Afvalruimers’ maken de jongens al maanden schoon in Krakeel, met behulp van eigen ontworpen afvalruim-skelters met afvalbakken en grijpers.  

De kleine Djoah zag op school een meester afval ruimen met een grijper en wilde dit toen ook gaan doen. Want Djoah is gek op de natuur en snapt niet dat mensen niet wat zuiniger zijn op die mooie natuur van ons in de wijk. Djoah weet wie de afval achterlaten. De beruchte jongerengroep bikelife. “Ik zie de jongeren van Bikelife vaak rondhangen bij dit winkelcentrum en het park”, zegt hij terwijl hij een onderbroek opprikt. “De jongens weten dat mijn vrienden en ik hun afval verzamelen maar het kan ze niets schelen. Ik ben een keer naar ze toe gelopen en kreeg een pak gescheld over mij heen van “klote mogool” tot “Ik klap je” als je bij ons in de buurt komt. Sindsdien durf ik ze niet meer aan te spreken op de rommel die ze achterlaten.”

Djoah dirigeert de groep met harde hand. “Max, vergeet dit blikje niet”, roept hij naar zijn vriend. Het afvalprikken gaat niet altijd zonder de nodige spanning. “We weten nooit wat we voor afval vinden en we hopen ook dat we niemand van Bikelife tegenkomen die ons gaat bedreigen of uitlachen.” Djoah weet dat het wijkcentrum weet van de spanningen en de jongens van Bikelife hierop heeft aangesproken. “De jongens van Bikelife rijden door de hele wijk op hun mountainbikes. We zijn nooit veilig”, zegt Djoah neerslachtig.

Tijdens het afvalprikken zijn er ook veel positieve geluiden van voorbijgaande wijkbewoners. “Wat doen jullie dat goed jongens”, roept een oudere dame met een glimach. “Soms krijgen we ook lekkers zoals een doos chocolaatjes van de wijkbewoners. Mensen waarderen wel wat mijn vrienden en ik doen. Daarvoor doen we het dus we blijven doorgaan”, vertelt Djoah trots.

Djoah straalt echt terwijl hij het afval opprikt. Ondanks de decemberkou is de groep vol energie. “We willen een schonere wijk en daar doen we alles voor. Sommige mensen vinden dat afval hoort bij het straatbeeld van deze wijk maar wij zijn het daar absoluut niet mee eens. Bikelife kan roepen wat ze willen maar wij blijven strijden voor een schonere wijk”, aldus Djoah.

Terwijl de groep dieper de wijk in trekt neemt het rondslingerende afval toe. Van jointjes tot half opgegeten broodjes en blikjes bier. “We komen nu in het deel waar Bikelife vaak rondhangt. Rondom en in het Sterrepark. Hier moeten we goed oppassen”. De jongens lopen als een front het park door recht de gevarenzone in. Djoah rent naar zijn vriend Max toe en roept “De afvalprikkers van Krakeel gaan nergens heen”.

Met als doel een schonere wijk blijven de afvalprikkers elke maand afval verzamelen. “We staan hier door weer en wind. Ook als het vriest. We laten ons door niemand uit het veld slaan”, zegt Djoah.