LELYSTAD – In de Zuiderzeewijk in Lelystad worden talloze activiteiten georganiseerd om het buurtgevoel in de wijk te bevorderen. Zo is er bij Zuiderlicht voor iedereen een plek. “Hier kan ik mijn eigen sores relativeren”.

Door: Lieve de Groot & Sophie de Groot

De kar met koffie en thee wordt net het zaaltje ingerold als de eerste buurtbewoner binnendruppelt. “Goedemorgen Ellie! Koffie?” Vraagt Annemieke zodra Ellie de deur binnenwandelt. Annemieke van den Dool (41), drijvende kracht achter Zuiderlicht, overhandigt haar de koffie en biedt een gevulde koek aan. “Ik zorg altijd dat er iets lekkers is. Dat hoort erbij”, vertelt ze. 

In het buurthuis Zuiderzee, midden in de Zuiderzeewijk, wordt iedere week een inloopochtend georganiseerd voor bewoners uit de buurt. Een laagdrempelige ontmoetingsplek waar je terecht kunt voor koffie, een goed gesprek of gewoon, voor de gezelligheid. Annemieke: “Meestal zorg ik ook voor een kleine activiteit. Laatst gingen we bloemschikken, maar vandaag gaan we een kunstwerkje kleien.”

Uitbreiding

Het begon allemaal 23 jaar geleden met de KinderBijbelClub, waar kinderen uit de Zuiderzeewijk samenkwamen om te zingen en naar Bijbelse verhalen te luisteren. “Mijn schoonmoeder is begonnen met de KinderBijbelClub. Zij had heel erg het gevoel dat ze iets in de wijk moest doen, er was namelijk geen kerk. Ik hielp mee met wat werkjes, zoals knutselen.”

“Inmiddels is het veel meer dan dat”, vertelt Annemieke. “Vijf jaar geleden hebben we een team samengesteld.” Dat team bestaat nu uit vijf vrijwilligers. Tijdens een overleg werd duidelijk wat voor wensen inwoners uit de wijk hadden. De vrijwilligers zijn toen begonnen met de Vrouwenochtend. “Inmiddels hebben we ook de wekelijkse inloopochtend en zijn er maandelijkse activiteiten.” 

Inloopochtend

En dat valt goed in de smaak, want tijdens de inloopochtend wordt er flink gepraat, gelachen en geknutseld. “Ik was vorige week naar mijn zus in Den Bosch, maar eigenlijk ben ik er wekelijks wel bij”, vertelt Lieke Brouwers, terwijl ze haar kunstwerk kleit. “Ik woon toch aan de overkant van de straat.”

Er wordt van alles besproken tijdens de inloopochtend. Zo ook de, niet aan te ontkomen, problematiek in de wijk. “Ja, het gaat niet per sé de positieve kant op met de wijk”, vertelt Ingrid Schokker, die ook wekelijks aanschuift. Brouwers: “Er werd laatst een oude man bijna aangereden door een jongen op een fatbike, ik ben heel boos geworden”. Schokker vult aan: “Het is hier op zich wel leuk, maar je moet zelf de slingers ophangen.”

Agnes den Hartog, vrijwilliger bij Zuiderlicht, is daarom blij met een plek als Zuiderlicht. “Het is niet alleen echt gezellig, maar het heeft ook mijn ogen geopend. Door deze inloopochtend heb ik mensen ontmoet die ik anders misschien nooit ontmoet zou hebben”. Ook Annemieke hecht veel waarde aan de mensen die ze ontmoet. “Bij hen kan ik mijn sores relativeren.”

Viering

Ook het christelijke aspect van Zuiderlicht gaat niet verloren. Annemieke is zelf christelijk opgevoed. “Ik wil er graag voor de mensen zijn, dat is heel waardevol. Als christen geloof ik dat we hoop kunnen brengen. Als je gelooft dat God echt van je houdt, dan kan dat je veranderen.”

Maar hoe deelt Zuiderlicht het geloof? “Bij de KinderBijbelClub vertellen we verhalen uit de Bijbel en zingen we liedjes. Bij de inloop en de vrouwenochtend gaat het primair om het contact met mensen. Als er vragen zijn over God, dan vertel ik erover, maar ik begin er niet per sé zelf over.”

De organisatie heeft twee keer zelf een viering georganiseerd. “De insteek is dat het heel laagdrempelig is. Het moet voor iedereen te begrijpen zijn, ook al heb je nog nooit een bladzijde uit de Bijbel gelezen”. Ook probeert Annemieke bij een viering een liturgisch aspect toe te voegen, zoals het aansteken van een kaars. “Daarnaast bieden we een korte, interactieve meditatie aan. We willen je echt meenemen in het denkproces.”

Tot op heden is er nog steeds geen kerk in de wijk, maar daar zit Annemieke niet zo over in. “De activiteiten die we nu organiseren zijn een begin. We hopen dat dat gaat groeien. We zouden het heel mooi vinden als we mensen kunnen ontmoeten en met God in aanraking kunnen laten komen. En voorlopig doen we dat hier, met onze handen in de klei.”