Simon Kramer (41) droomde er ooit van om piloot te worden. Dit bracht echter dusdanig veel kosten met zich mee dat hij zijn droom helaas moest opgeven. Jaren later baalt hij hier nog steeds van, maar inmiddels zit hij als IT-supporter ook op zijn plek.  

Hoe was je jeugd? 

Vrij normaal denk ik. Ik kom uit een gezin met een broertje en een zusje en we hebben onze hele jeugd in Almelo gewoond. Almelo is een leuk en gezellig stadje en ik heb dat daar erg naar mijn zin gehad. Inmiddels woon ik in Kampen en werk ik in Zwolle.  

Wat had je als kind voor dromen? 

Ik was vroeger heel groot fan van vliegtuigen. Ernaar kijken, maar ook qua verzamelen. Ik had enorm veel modelvliegtuigjes. Mijn vader kende een speciaal plekje op Schiphol om naar vliegtuigen te gaan kijken. Af en toe gingen we daarheen en keken we uren naar voorbijvliegende vliegtuigen. Ik vond dat prachtig. Vandaar ook dat ik op een gegeven moment zeer zeker wist dat ik graag piloot wilde worden. Dat heeft echt lang gespeeld. Op de basisschool heb ik zelfs al een presentatie hierover gehouden. 

Heb je je droom waar kunnen maken? 

Helaas niet. Zoals gezegd heb ik er dus altijd van gedroomd maar het is uiteindelijk niet gelukt. Ik kom niet uit een heel rijk gezin en daarom waren de mogelijkheden zeer beperkt. Toentertijd was het ook niet zo makkelijk om iets te lenen en een baangarantie was er ook niet. Misschien gaf je dus zoveel geld uit voor niets. Volgens mij heb je tegenwoordig bij KLM zelfs zo’n garantie dat als je geen baan vindt na het halen van je diploma je al je studiegeld terug krijgt. Vroeger was dat allemaal lastiger en daarom was het voor mij op financieel gebied gewoon niet realiseerbaar.  

Wat dacht je toen? 

Het speelde natuurlijk al langer dat het niet zou lukken, maar toen de uiteindelijke beslissing kwam was het wel even een paar dagen niet zo leuk natuurlijk. Maar daar moet je je dan overheen zetten.  

Wat heb je daarna besloten te gaan doen? 

Ik heb lange tijd niet echt geweten wat ik zou willen. Via via kwam ik uiteindelijk in de IT-wereld terecht en dat is mij toen meer gaan interesseren. Vandaar dat ik nu dan ook een IT-supporter ben, ook een heel leuk beroep.  

Is dat dan alsnog een droom die is uitgekomen? 

Lastig, maar in zekere zin wel ja. Ik bedoel op een gegeven moment maak je toch die keuze om dan vol daarvoor te gaan. Dat het dan gelukt is, is toch een soort van een droom die uitgekomen is ja. Maar mijn echte droom was natuurlijk piloot worden.  

Heb je nu nog dromen? 

Ik ben gelukkig nu. Op beroepsgebied hoef ik niet meer iets anders. Ik heb natuurlijk nog wel andere dromen, vooral op het gebied van reizen. Ik wil bijvoorbeeld nog altijd een keer naar Mexico en het cliché gewoon gezond te blijven.  

Heb je nog tips aan jongeren die hun dromen willen waarmaken? 

Houd het doel voor ogen en werk daarnaartoe. Geef niet op en zet je er snel overheen als je financiële mogelijkheden mist om iets te bereiken en schakel door. Er zijn zoveel meer mooie dingen in de wereld die je kan doen. Het is niet het einde als je dat ene niet kan bereiken.