De muziek uit de boxen heeft een Mexicaans tintje. De tablet hangt aan de lader zodat hij tijdens de les niet uit kan vallen. Een kastdeur gaat open en Esther van de Brug haalt haar schoenen eruit. Haar buitenschoenen zijn in no time verwisseld voor haar zaalschoenen. Dat moet wel, anders beschadigt de dansvloer. Aan de andere kant van de muur is het geteut van de groep seniore dames te horen, die wachten tot ze de zaal in kunnen. Het uitje van de dag, even samen sporten, kletsen. Een moment van verbinding. Dat is de bedoeling van Van de Brug. In haar dansschool staat ‘samen’ centraal.

Dit jaar markeert Van de Brugs 41^e jaar in het geven van danslessen. De één die ze les geeft is jong, de ander oud en iemand anders heeft een ‘beperking’. Beperking tussen aanhalingstekens, omdat Van de Brug niet kijkt naar wat iemand niet meer kan, maar naar wat iemand nog wél kan. Zitten, staan, liggen, alles is mogelijk bij Esther’s Dance Creation. Onder andere door het lesaanbod met bijvoorbeeld zitdans en body conditioning, maar ook tijdens de les zelf. Door de zaal galmt het: “Als het je niet lukt om die draai te maken, dan doe je dit pasje…” en ze doet hem voor. “1..2..3..4..5..6..7..8..”

Maar zo vanzelfsprekend als de dansschool nu lijkt, zo onzeker was het in 2020.

Het samen zijn is ineens een stuk lastiger. De wereld van Van de Brug staat op zijn kop. Iedereen wordt geraakt door COVID-19 en ook Esther’s Dance Creation zit in bar weer door het virus dat de wereld in zijn greep heeft. De klap dat alles dicht moet, komt hard aan. Ineens is het stil, de muziek uit de boxen is weg, de tablet hangt niet aan de lader en het geroezemoes van mensen die kletsen blijft uit.

Daar bovenop, komt ook nog een operatie voor Van de Brug. Ze vraagt zich af of dansen nog gaat lukken. Ze is bang om de dansschool niet voort te kunnen zetten. Een verslagen gevoel, dat rondhuppelen door de zaal dat lastig gemaakt wordt door het moeten herstellen. “Ik baalde er ontzettend van dat ik er voor mijn gevoel niet voor iedereen kon zijn. Een dieptepunt in mijn carrière.” Een periode waar Van de Brug niet meer bij stil wil staan.

Door corona staat de zaal er verlaten bij. Waar hij ooit zo gevuld was, is hij nu leeg. De gedachte is dat het een paar weken aan zal houden. Maar de weken worden maanden. Er kan geen dansles gegeven worden in de dansschool. De oplossing is filmpjes maken en online les. Zodat haar leerlingen thuis kunnen bewegen. De jongere leerlingen kunnen hier goed mee overweg, maar een aantal oudere leerlingen haken af. “Ik ga wel weer wanneer alles weer normaal is”, hoort Van de Brug van haar oudere leerlingen.

De coronaperiode en de tijd na de operatie zijn dieptepunten in de carrière van Van de Brug. Het is hangen en wurgen, alles doen om het maar goed te maken. Ze vraagt zich af of ze haar dansschool weer terug op kan bouwen naar hoe het was.

Twee jaar eerder was alles precies zoals het zou moeten zijn. De dansschool is precies zoals ze het bedacht heeft. De zaal ligt er nog net zo mooi bij als bij haar voorganger en elke week worden de sportkleren weer uit de kast getrokken om bij Esther’s Dance Creation te kunnen dansen.

Toen haar voorganger aangaf dat ze wilde stoppen, vroeg ze Van de Brug of zij de dansschool over wilde nemen. “Ze heeft me de dansschool geschonken, dat is echt geweldig.” De dankbaarheid straalt van Van de Brug af tijdens het vertellen over haar voorganger en wat ze voor haar betekend heeft. Het vertrouwen was er en ze wist dat zij het waar kon maken om de dansschool in ere te houden. Daarom heeft ze in januari 2018 haar eigen draai eraan gegeven en is de dansschool Esther’s Dance Creation geworden. ‘Samen’, staat centraal.

Vanaf augustus 2020 bouwt Van de Brug het dansen weer op. Stap voor stap, net als op de muziek. Haar zelfvertrouwen begint terug te komen, door die bewegingen op muziek, die haar lichaam langzamerhand weer oppakt. Haar collega docenten staan vooraan in de zaal. Van de Brug baalt dat ze er zelf nog niet kan staan, maar is blij dat ze op haar docenten terug kan vallen. Terwijl zij een paar lessen per week doet, om op die manier haar lesritme rustig weer op te bouwen.

Begin 2022 zijn sportlocaties weer open en ook Esther’s Dance Creation bloeit weer op. De danslessen zijn weer gewoon samen, zoals gewend, een gevoel van vertrouwen. In die grote zaal, met die grote spiegels en de muziek die uit de boxen klinkt. En de operatie? Van de Brug merkt er niks meer van dat die geweest is. En dat is te zien. Ze beweegt als een kind zo blij door de ruimte tijdens de les.

Eind 2022, voelde 49% van alle volwassenen zich eenzaam. Van de 75-plussers was dit 54%. Samen sporten helpt eenzaamheid tegen te gaan. Uit een onderzoek van de Hogeschool Arnhem en Nijmegen blijkt dat sporten het welzijn verhoogt. Door samen te sporten behoren mensen tot een groep, en door fitter te zijn nemen mensen beter deel in de samenleving. Dit komt omdat mensen mobieler blijven en daardoor mee kunnen doen in sociale ondernemingen. Dit blijkt uit een whitepaper van Het Kenniscentrum Sport & Bewegen.

Precies iets waar Van de Brug mee wil helpen. Eenzaamheid tegen gaan. Met haar dansschool doet ze haar best, om samen met haar dansdocenten maatschappelijk betrokken te zijn. Zo werkt ze samen met GA! Harderwijk, het Jeugdsportfonds en Stichting Leergeld. GA! Harderwijk zet zich in om iedereen in Harderwijk aan het sporten te zetten en sociale activiteiten te ondernemen. Het Jeugdsportfonds en Stichting Leergeld helpen kinderen die in gezinnen opgroeien waar geen budget is voor buitenschoolse activiteiten, door bijvoorbeeld de contributie te betalen. Zo hoeft geen enkel kind zich buitengesloten te voelen.

De glimlach staat op Van de Brugs mond, tijdens het geven van de dansles aan haar seniorengroep. De liefde en passie voor haar school en haar leerlingen is aanwezig in haar spraak en uitstraling. Het is aanstekelijk, want de groep glimlacht en geniet net zo hard met haar mee. “Die overgang is wel lastig…” klinkt het uit de zaal. “Ja de overgang is ook een rotding,” is Van de Brugs antwoord. De dames beginnen te gniffelen.

Beneden, in het restaurantgedeelte van het wijkcentrum waar de dansschool in gevestigd is, is het geroezemoes te horen na de les. De dames verwisselen hun kleding en schoenen in de kleedkamer en lopen die kant op. Samen met een drankje zitten ze nog even na. In een kringetje rondom twee aan elkaar geschoven tafels. Het uitje van de dag zit erop, maar de vriendschap blijft. Sommigen spreken ook buiten de lessen nog af. “Tot maandag!” klinkt het tussen twee dames terwijl één van hen richting de uitgang van het pand loopt. Van de Brug denkt nog lang niet aan stoppen en wil nog langer een verbindende factor zijn voor haar leerlingen, want samen sporten werkt verbindend.