Afscheidsviering van de Oldenzaalse Drieëenheidskerk: ‘Voelt als een uitvaart’ – Videoreportage
De Drieëenheidskerk in Oldenzaal heeft afgelopen maandag haar allerlaatste kerkdienst gehad. De kerk stond al vijf jaar te koop en nu er een herbestemming voor is gevonden, konden mensen tijdens Tweede Pinksterdag afscheid komen nemen van hun kerk. Wij, redactie kerksluitingen, waren erbij om verslag te doen.
“Het voelt net als een uitvaart”, zegt pastor Reerink. “Het valt hier enorm zwaar, een gevoelige kwestie.” Hij heeft zijn allerlaatste kerkdienst gedraaid. Zo’n dertig parochianen konden bij de dienst aanwezig zijn. Er heerst veel verdriet, maar er is ook wel begrip voor de kerksluiting.
Betekenis voor de gemeenschap
Doopvieringen, huwelijken, kerstvieringen, begrafenissen in de Drieëenheidskerk: dat is verleden tijd. Burgemeester Patrick Welman: “Als burgemeester betekent dit wel heel veel, omdat je merkt dat verdriet en vreugde in dit gebouw aanwezig is geweest. Dit is wel een mooi teken voor de gemeenschap van Oldenzaal, dat een gebouw dat ontstaan is vanuit de gemeenschap, ook weer een betekenis gaat krijgen door de kracht van de gemeenschap zelf.”
‘Mooi wonen’
In de Drieëenheidskerk komen twaalf appartementen. Een goede herbestemming, zo zeggen enkele parochianen. “Ik heb mezelf al ingeschreven, maar ik weet nog niet of ik er ga wonen”, vertelt Hetty van der Zande.” De 24-jarige Daan Segerink vindt het een mooie optie dat er appartementen in de kerk komen. “Ik denk dat het hier heel mooi wonen is als het goed geregeld wordt. Het is goed dat er een andere bestemming komt, terwijl het pand wel blijft bestaan. De buitenkant blijft en het is mooi dat het zo kan.” Lucy van Sark vindt het een beetje een gek idee en kan het zich nog niet voorstellen. “Dat het gebouw blijft bestaan is natuurlijk wel heel mooi.” Een oudere dame die graag anoniem wil blijven, had graag gewild dat het gebouw een functie kreeg voor alle Oldenzalers.
Nieuw hoofdstuk
De allerlaatste kerkdienst wordt op een bijzondere manier afgesloten. De kerkschatten, bestaande uit het kruis, het liedboek en de kelk met hosti’s, worden naar buiten gedragen in een kleine optocht. De relikwieën worden naar de Plechelmusbasiliek gebracht, waar ze een nieuw thuis zullen vinden. Aan het einde van de middag sluiten definitief de deuren. Een nieuw hoofdstuk breekt aan voor zowel de kerk als de parochianen.
Geschreven door: Fleur Wignand & Florence van der Molen. Bron foto: Fleur Wignand