HARDERWIJK – Een halve eeuw. Zolang woont Emin Karaaslan in Stadsdennen. De secretaris bij de Turkse Moskee in de wijk heeft veel veranderingen meegemaakt. Hoe kijkt hij aan tegen de ontwikkelingen? Daarvoor maakt hij graag een plekje in zijn volle agenda.

Door Kim Gielen

Een paar wegen, veel groen en weinig bebouwing. Zo ziet Stadsdennen er begin jaren 50 uit. Harderwijk bestaat tot 1956

1969
De jaren zeventig gluurt al om de hoek als Karaaslan aankomt in Nederland. Zijn vader gaat hem ongeveer zeven jaar eerder voor. “Toen ik werd geboren is hij hiernaartoe gekomen en via een korte omweg van Oostenrijk en Duitsland kwam hij terecht in Harderwijk.” Totdat hij voet treedt in Harderwijk. Daar blijft hij. Het is gezinshereniging die de familie uiteindelijk weer samenbrengt.

Een groene wijk met veel gras. Zo herinnert Karaaslan zich Stadsdennen. “Ik heb een hele mooie jeugd gehad. Veel groen, veel gras en ik heb heel veel gespeeld”, benoemt hij enthousiast, “als kind vond ik het een hele mooie wijk.” De Harderwijker in hart en nier spreekt van een gemêleerde wijk. “Als kind vond ik het een hele mooie wijk.”

2024
Ondanks zijn voorliefde voor Stadsdennen heeft Karaaslan een paar jaar in een andere wijk gewoond. “Ik heb twee jaar in Tweelingstad gewoond en vier jaar in Stadsweide”, zegt hij, “dat beviel gewoon niet. Dat waren tropenjaren.”

De wijk is volgens Karaaslan erg opgeknapt. “Wat moet ik zeggen? De wijk is enorm verbeterd. Veel flats zijn met de herstructurering afgebroken en opnieuw opgebouwd”, vertelt hij, “de wijk is nog steeds erg gemengd. Zowel sociale huur als koopwoningen.  Verder heeft de wijk huizen en appartementen. Je ziet diverse bouwstijlen categorieën woningen.”

De man van Turkse afkomst is secretaris bij de Turkse Moskee. Gelukkig zit die voor hem twee straten verderop. “Dat is mijn tweede thuis”, vertelt hij met een glimlach. Ondanks de veranderingen die Stadsdennen de afgelopen vijftig jaar heeft meegemaakt woont hij daar nog steeds met veel plezier.