Foto: nieuwbouw in wijk Soesterkwartier

Een dak boven je hoofd klinkt vanzelfsprekend. Maar dat is het niet voor iedereen. Sinds zijn scheiding vijf jaar geleden is Gregory Thomassen al op zoek naar een geschikte woning voor hem en zijn kinderen in het Soesterkwartier. ”Ik kom gewoon niet in aanmerking voor een sociale huurwoning.”

Gregory Thomassen is 26 jaar oud wanneer hij gaat samenwonen met zijn ex-vrouw, in de wijk Soesterkwartier. Het Soesterkwartier is voor hem geen onbekende plek. Hij is er namelijk geboren en opgegroeid. De twee zijn hartstikke verliefd. ‘’Mijn ex-vrouw en ik hadden een prachtige woning aan de Esdoornstraat. We woonden echt op een ideale plek. Dicht bij het bos en bij mijn ouderlijk huis.’’

De relatie houdt helaas geen stand. Gregory en zijn ex-vrouw gaan na een relatie van negen jaar uit elkaar. ‘’Het werkte niet, dus we besloten uit elkaar te gaan. Mijn ex-vrouw bleef in het huis wonen. Daar woont ze nu nog steeds. Ik moest op zoek naar een nieuwe woning voor mezelf en mijn kinderen, want we hebben vier kinderen samen’’, vertelt Gregory.

Veryupping

En dat blijkt moeilijker dan gedacht. Gregory is op zoek naar een eengezinswoning met drie slaapkamers en een zolder. ”Ik kom gewoon niet in aanmerking voor een sociale huurwoning. De wachtlijsten zijn ontzettend lang. Ik sta op plek 500 en ik sta al meer dan 4,5 jaar ingeschreven. Het is echt frustrerend.”

Dat het voor Gregory zo lastig is om een woning te vinden in het Soesterkwartier heeft te maken met dat steeds meer hoogopgeleide jonge mensen in de wijk komen wonen. Deze mensen worden ook wel ‘yuppen’ genoemd. Ze komen vanuit steden als Amsterdam en Utrecht naar het Soesterkwartier, omdat je daar nog relatief goedkoop kunt wonen. Hun komst heeft grote gevolgen voor de wijk.

Sociale huurwoningen worden namelijk koopwoningen. Oorspronkelijke bewoners van de wijk, zoals Gregory, kunnen deze koopwoningen niet betalen. Er is dus steeds minder ruimte voor hen in het Soesterkwartier. Zij huren juist vaak. Het aantal sociale huurwoningen neemt af. Door het beperkte aanbod van sociale huurwoningen worden de wachtlijsten langer. Dat het aantal sociale huurwoningen afneemt is terug te zien in de cijfers. In 2004 was 63 procent van de huizen in het Soesterkwartier sociale huur. Nu is dat nog 41 procent. Een stuk minder dus.

Figuur 1: afname sociale huur in het Soesterkwartier 

Woningcorporatie Portaal

Ik heb aan woningcorporatie Portaal de vraag gesteld waarom ze zoveel sociale huurwoningen verkopen in het Soesterkwartier. Portaal is een woningcorporatie met sociale huurwoningen in de regio’s Amersfoort, Leiden, Utrecht, Arnhem en Nijmegen. Marie Jeanne Douven, woordvoerder van Portaal, geeft aan: ”Als woningcorporatie is onze eerste taak het verhuren van goede, betaalbare woningen. Als wij een woning verkopen, kunnen we met de opbrengst een nieuw huurwoning bouwen. Sterker nog, met de verkoop van één woning kunnen we er vaak zelfs twee huizen voor bouwen. Zo ontstaan er weer extra huurwoningen. Verkopen doen we overigens mondjesmaat en we zetten vooral in op meer en sneller bouwen. We verkopen dus alleen woningen als de totale hoeveelheid beschikbare sociale huurwoningen daarmee stijgt.”

Ook zegt ze dat het beeld van bewoners van het Soesterkwartier over de afname van het aantal sociale huurwoningen in de wijk niet klopt. De woningcorporatie weet niet hoe dat beeld is ontstaan.

Weer thuis wonen

Omdat hij geen woning kan vinden en nergens anders terecht kan gaat Gregory na zijn scheiding weer tijdelijk thuis wonen. Bij zijn moeder. Inmiddels woont hij niet meer bij haar. Gregory verblijft op dit moment bij een goede vriendin in Amersfoort. Zijn kinderen komen bij hem langs en blijven in het weekend altijd slapen. ‘’Het werd mijn moeder te veel, dus ik woon niet meer bij haar. Ze is 65 jaar. Ze moest steeds voor zes personen koken en iedere dag vroeg opstaan, want de kinderen gaan natuurlijk naar school. Mijn ouderlijk huis is veel te klein voor zes mensen. Ik ben heel dankbaar dat ik nu bij een goede vriendin kan verblijven en dat mijn kinderen langs kunnen komen. Mijn kinderen betekenen alles voor me. Als ze langskomen doen we allerlei spelletjes.’’

Misschien denk je: ‘Zijn er geen woningen te vinden in de buurt van het Soesterkwartier?’ Die vraag krijgt Gregory vaak. ‘’Mensen zeggen dan tegen mij: ‘waarom kijk je niet voor een woning in Soest of Leusden? Dat is dichtbij het Soesterkwartier.’ Dat is voor mij niet te doen. Mijn kinderen zitten in het Soesterkwartier op school en ik zit ook met mijn werk. Ik werk in de groenvoorziening in Amersfoort. Ik sta elke dag al om half vijf op. Dan zou ik nog eerder moeten opstaan.’’

Urgentieverklaring

De zoektocht naar een woning gaat misschien langzaam, maar er zit schot in de zaak. Gregory heeft sinds kort een urgentieverklaring. Dat betekent dat je voorrang krijg als er een sociale huurwoning vrijkomt. Op zo’n verklaring heb je alleen recht als kinderen niet bij hun vader kunnen wonen. In Gregory’s situatie is dat natuurlijk het geval. ‘’Ik ben blij met mijn urgentieverklaring. Eigenlijk zou ik een gat in de lucht moeten springen, maar dat doe ik pas op het moment dat ik de sleutel van een woning in mijn handen heb. Niet nu. Het betekent namelijk niet dat ik morgen gelijk een huis heb, maar hopelijk gaat de zoektocht nu wel een stuk sneller’’, zegt Gregory.