De Bibliotheek van Nijkerk. Een plek waar ik als schrijver voor de eerste keer kom. Ik wil vaak thuis alleen rustig kunnen werken, maar ik kies ervoor om eens een kijkje te nemen in het boekenparadijs van Nijkerk. Ik loop naar binnen en het voelt net alsof er een wind met rust over me heen waait. De koffiegeur, het getik op computers, de karakteristieke boekenkasten, het zonlicht wat door de grote ramen naar binnen komt, maar ook de tafels met mensen die aan het leren zijn of hulp krijgen laten zien dat je in een typische bibliotheek stapt. Maar zo typisch is het allemaal niet. 2024 vraagt wat meer van bibliotheken dan alleen boeken lenen. De technologische vooruitgang is te zien in de boekenhemel van Nijkerk.

Ik ga aan de slag, maar ik had een foto nodig voor mijn opdracht. Ik moet namelijk een redactie oprichten in een centrale plek in Nijkerk met drie klasgenoten. Daarvoor hadden we een groepsfoto nodig. Waar de rest wat afwachtend was, stapte ik vol enthousiasme op een bibliotheekmedewerker af. Ik vraag hem de standaardvraag ‘’mag ik u wat vragen?’’ Het antwoord is ‘’natuurlijk jongeman, daarvoor zijn we hier!’’ zegt de medewerker met een glimlach op zijn gezicht. De bibliotheek straalde vriendelijkheid uit met de behulpzame medewerkers.

De bibliotheek van Nijkerk is niet alleen een plek om boeken te lenen, maar ook voor hulp met bijvoorbeeld belastingaangiftes of taalhulp voor mensen uit het buitenland. Dat laat weer een kwaliteit van de uitgebreide bibliotheek zien. De verschillende mensen met verschillende culturen, leeftijden, werkzaamheden komen bij één in deze ruimdenkende plek.

Een paar weken later keer ik terug naar de bibliotheek om rustig te kunnen leren. Terwijl ik zit te werken zie ik de medewerker van een paar weken geleden druk bezig met een paar boeken in de kasten te plaatsen. Nieuwsgierig naar deze bijzondere plek besloot ik hem met plezier maar toch ook wel een beetje angst aan te spreken. Was hij niet te druk bezig met zijn geliefde bibliotheek?

Zeker niet. De medewerker ging graag bij me zitten en wat een gepassioneerd verhaal hoorde ik over de bibliotheek. De naam was Jan de Vries en hij komt uit Groningen. Jan verteld: ‘’Op een dag verhuisde ik van mijn geliefde Groningen naar Nijkerk omdat ik hier werk had gevonden. Het duurde niet lang of ik had een passie voor dit prachtige kleine stadje!’’

‘’De bibliotheek heeft niet altijd aan de Frieswijk in Nijkerk gezeten’’, vertelt de nuchtere Jan. Druk handgebarend vertelt Jan meer over de geschiedenis van de boekenplek in Nijkerk. ‘’Ze werd lang geleden opgericht in het oude centrum van Nijkerk en het zat toen in een oud huis,’’ zegt Jan terwijl hij wijst naar een afbeelding in de bieb. ‘’Toen was het simpelweg een plek om boeken op te halen.’’ Na een tussenstop in de Meinsstraat is de oude ‘boekerij’ naar de Frieswijk gegaan. Jan vertelt dat ze wel moesten. ‘’Je moet met de tijd mee he’’ zegt de geboren Groninger met een glimlach.

Aan de Frieswijk heeft de boekerij een hele ontwikkeling door gemaakt. Als schrijver zie je dat. Jan vertelt dat er op een gegeven moment een bovenverdieping was, waar de collectie jeugd en spanning boeken zaten. Ik keek al vreemd en vroeg ‘’maar die staan toch nu allemaal beneden’’. Jan antwoordt vrolijk ‘’klopt, want boven kun je nu werken! Hoe fijn is dat. De bibliotheek is een plek voor iedereen en dat moet ook uitgestraald worden.’’ Met bewondering noteer ik alles vlug op mijn laptop, zodat ik thuis nog even kan na genieten.

Jan vertelt fanatiek door. ‘’De boeken zijn naar beneden gegaan, maar het is jammer dat de DVD’s en CD’s weggaan. Dat komt ook wel door de technologische vooruitgang van 2024. Iedereen besteld online.’’ Meteen dringt tot me door dat dat een gevaar kan zijn. Straks worden er helemaal geen boeken meer gelezen! Ik zeg dit ook tegen hem maar het valt mee. ‘’De coronaperiode was een probleem, mensen mochten natuurlijk niet komen en we moesten strijden om de bibliotheek te laten bestaan’’. Was dit bijna de ten ondergang van de bieb? Gelukkig niet. ‘’Vooruit kijken is het enige wat moet gebeuren en om de bibliotheek levendig te houden moeten we meer parkeerplekken krijgen.’’

Die parkeerplekken zijn een probleem voor de bibliotheekmedewerkers. ‘’We moeten echt nieuwe parkeerplekken’’ vertelt Jan op een manier dat het noodzakelijk is. Waar moeten deze nieuwe plekken komen? Is hier wel ruimte voor? Zijn allemaal vragen die door me heen schieten. De bibliotheek van tegenwoordig vraagt om meer functies dan alleen een boek lenen. Voor meerdere functies is er meer ruimte nodig om bezoekers te ontvangen en die bezoekers moeten wel naar de bibliotheek kunnen komen. Niet iedereen kan met de benenwagen of de fiets naar de bieb komen.

Jan is niet de enige die zich inzet voor de nieuwe parkeerplekken. Ik hoorde meerdere mensen praten over dit probleem in de drukbezochte bibliotheek. Ik vroeg het nog aan een andere medewerker en die was wat gefrustreerder er over. ‘’Ja, het is een moetje, die nieuwe parkeerplekken. We moeten mee met de tijd en dan heb je uitbreiding nodig zodat je veel mensen kan ontvangen die niet alleen voor boeken komen!’’ vertelt de medewerker wijzend naar de huidige parkeerplekken.

Ik krijg een gevoel dat deze bibliotheek een warme plaats is door Jan. Ik loop een rondje door de bieb en vraag mensen wat ze nog echt willen zodat de bibliotheek een plek blijft voor veel mensen waar je altijd terecht kan. Er wordt gesproken over meer broodnodige parkeerplekken. Ik sprak in mijn rondje bijvoorbeeld met Abdi. Abdi kan nog niet goed Nederlands maar met wat kernwoorden en handgebaren kon hij me duidelijk maken dat hij zich thuis voelde in de bieb. Een andere oudere dame vertelde dat ze de bibliotheek als een centrale, rustige ontmoetingsplaats ziet. ‘’Ik kijk om me heen en ik zie bekenden en onbekenden die samen komen voor rust. Dat brengt mij tot een ‘rusthoogtepunt’.

Het valt me op als onbekende in Nijkerk dat veel mensen deze plek al perfect vinden. Een hartstochtelijke plaats wordt er genoemd. Ik had me als 21-jarige student nog nooit beseft hoe grote meerwaarde een bibliotheek kan hebben, bijvoorbeeld door de nuchtere Jan, die heeft laten zien dat je als buitenstaander ook in de Nijkerkse bibliotheek je thuis kan voelen. Jan zou voor geen goud meer weg willen van de Nijkerkse bibliotheek.

Bron foto: pixabay