Lieke Weima (30) is sinds 2018 predikant bij de PKN in Scharnegoutum. Ze is geboren en getogen in Houten, studeerde in Utrecht en kwam na haar studie in Scharnegoutum terecht. Naast haar werk als predikant is ze ook actief als klimaatactiviste voor ING Fossielvrij en Christian Climate Action. Hoe valt het leven als dominee en klimaatactivist samen?

Het bevalt Lieke inmiddels goed in Friesland. ‘‘In het begin was het een cultuurshock. Alles is anders; de taal, omgeving en natuurlijk de mensen. Ik ging van de grote stad naar een dorp waar iedereen elkaar kent. Vergeleken met de Randstad is het leven hier minder haastig, en dat vind ik heel prettig. Een van de mooie dingen hier in Scharnegoutum is dat mensen mogen zijn wie ze zijn en dat gold ook voor hoe ze naar mij keken. Je woont in een dorp en zit bij een gemeenschap, dus je hoort er meteen bij. Ik ben hier heel goed ontvangen.’’

Klimaatactivisme
Als dominee is Lieke gefascineerd door de oude teksten die in de Bijbel staan en hoe men destijds over het leven dacht. Met haar preken brengt ze deze teksten over aan haar gemeenschap. Naast haar werk als predikant zet ze zich actief in voor het klimaat en is ze lid van Christian Climate Change en zit ze bij een werkgroep van ING Fossielvrij, een campagne die zich inzet tegen de fossiele financiering van de ING-bank. ‘’Ik ben een paar jaar geleden in het klimaatactivisme gerold, vooral dankzij vrienden die daar heel erg mee bezig waren. Voor die tijd was ik vooral bezig met mijn draai vinden in Scharnegoutum. Toen ik hier gewend was, had ik meer ruimte in mijn hoofd om me bezig te houden met wat er in de wereld gebeurt. Toen mijn vriendin net bezig ging met acties van Extinction Rebellion, dacht ik nog: ‘mijn hemel, moet dit zo?’ Inmiddels ben ik er steeds meer van overtuigd dat actievoeren voor het klimaat nodig is. Ik zit bij Christian Climate Action, wat een beetje het christelijke zusje van Extinction Rebellion is. Het zijn aparte organisaties, maar we werken veel samen. Ik ben bijvoorbeeld ook meegeweest naar de blokkades van de A12 in september.’’

Drijfveren
‘‘Voor ING Fossielvrij heb ik interviews gedaan met mensen aan de andere kant van de wereld die getroffen worden door de fossiele industrie. Het komt heel dichtbij als je mensen spreekt die dit probleem in hun achtertuin hebben. In Nederland blijft het wat abstracter. We hebben een super warme herfst gehad, dus ergens voel je wel dat het niet klopt. Maar dat is wel wat anders dan je kinderen die ziek worden omdat ze vervuilde lucht inademen, of dat een heel dorp moet verhuizen omdat de zeespiegel stijgt en ze daar weg moeten. Deze verhalen zijn één van mijn grootste drijfveren om me in te zetten voor het klimaat.’’ Lieke merkt dat klimaatverandering ook speelt binnen de kerkgemeenschap. De PKN in Scharnegoutum was al aangesloten bij Groene Kerken voordat ze zich zelf in het onderwerp ging verdiepen. Dit initiatief stimuleert kerken om zich in te zetten voor verduurzaming. ‘’We hebben tijdens de vastentijd een project gehad met plastic vasten, wat inhoudt dat je probeert om zo min mogelijk plastic te gebruiken. In het klein zijn we hier dus ook bezig met het klimaat, en dat vind ik heel mooi om te zien.’’

Kritiek
‘’Van de mensen in mijn gemeenschap krijg ik de vrijheid om te doen wat ik belangrijk vind. Als ik kritiek krijg probeer ik altijd om het gesprek aan te gaan. Je hoeft het niet met me eens te zijn, maar ik vind het wel belangrijk dat mensen zich verdiepen in wat er in de wereld gebeurt en hun ogen er niet voor sluiten. Zelf benadruk ik ook altijd hoe ongemakkelijk ik het vind om naar klimaat protesten te gaan en dat de juiste manier van actievoeren een zoektocht blijft. Tijdens mijn preken in de kerk heb ik het regelmatig over het klimaat, maar ik vind dat mensen zelf moeten weten op welke manier ze er iets mee doen. Ik vind niet dat het aan mij is om vanaf de kansel te zeggen op welke manier mensen duurzamer moeten gaan leven.’’

Tekst: Hennie Inia